บันทึกอนุทินครั้งที่ ๖

วันที่ ๑๙ กรกฎาคม ๒๕๕๖

วันนี้อาจารย์เกี่ยวกับเรื่อง แนวทางการจัดประสบการณ์สำหรับเด็กปฐมวัย

1.) การจัดประสบการณ์ทางภาษาที่เน้นทักษะทางภาษา (Skill Approch) เช่น

               : ให้เด็กรู้จักส่วนย่อยๆของภาษา

               : การประสมคำ

               : ความหมายของคำ

               : นำคำมาประกอบเป็นประโยค

2.) การสอนภาษาแบบธรรมชาติ (Whole Language) คือ

                : เด็กเรียนรู้ภาษาจากประสบการณ์ และการลงมือทำ

                : เด็กเรียนรู้จากกิจกรรม การเคลื่อนไหวของตนเอง และการได้สัมผัสกับสิ่งต่างๆ

                :อิทธิพลของสังคมและบุคคลอื่นๆ

หลักการของการสอนภาษาแบบธรรมชาติ

                 1.) การจัดสภาพแวดล้อม

                  2.) การสื่อสารที่มีความหมาย

                  3.) การเป็นแบบอย่าง

                  4.) การตั้งความหวัง

                  5.) การคาดหวัง

                  6.) การใช้ข้อมูลย้อนกลับ

                  7.) การยอมรับนับถือ

                  8.) การสร้างความรู้สึกเชื่อมั่น

บทบาทครู

                  -ผู้ที่ถ่ายทอดความรู้

                  -ผู้อำนวยความสะดวก

                  -ผู้ร่วมทางการเรียนรู้ไปพร้อมๆกับเด็ก

สิ่งที่ได้รับในวันนี้

                  การเรียนในวันนี้สามรถนำไปประยุกต์ใช้สอนเด็กได้หลายๆด้าน รวมทั้งยังเป็นแนวทางในการพัฒนา พัฒนาการทางด้านภาษาของเด็กปฐมวัยที่ดีอีกด้วย และในวันนี้อาจารย์ก็ได้มีสาระเพิ่มเติมให้กับพวกเราได้เห็น คือ ภาพบอกความหมายแทนคำ ซึ่งการเรียนในวันนี้ทำให้กระผมประทับใจอย่างมาก การเรียนแบบนี้ทำให้เกิดความสนุก ไม่เครียด รู้อยากเรียนกับหลายวิชานี้อย่าง

บันทึกอนุทินครั้งที่ ๕

วันที่ ๑๒ กรกฎาคม ๒๕๕๖

 องค์ประกอบของการศึกษา

               1. เสียง (Phonology) 

                    -ระบบเสียงของภาษา

                    -เสียงที่มนุษย์เปล่งออกมาเพื่อสื่อความหมาย

                    -หน่วยเสียงจะประกอบขึ้นเป็นคำในภาษา

                2. ความหมายของภาษาและคำศัพท์ (Syntax)

                    -คือ ความหมายของภาษาและคำศัพท์

                    -คำศัพท์บางคำสามารถมีได้หลายความหมาย

                    -ความหมายเหมือนกันแต่ใช้คำศัพท์ต่างกัน

                3. ไวยากรณ์ (Syntax)

                   - คือ ระบบไวยากรณ์

                   - การเสียงรูปประโยค

                4. Pragmatic

                   - คือระบบการนำไปใช้

                   -ใช้ภาษาให้ถูกต้องตามสถานการณ์และกาลเทศะ

แนวคิดนักการศึกษา

   Skinner

           -สิ่งแวดล้อมมีอิทธิพลต่อพัฒนาการภาษา

           -ให้ความสำคัญกับสิ่งเร้าและการตอบสนอง

   John B. watson

           -ทฤษฏีการวางเงื่อนไขแบบคลาสสิค

           -การวางเงื่อนไขพฤติกรรมของเด็ก  เป็นสิ่งที่สามารถกระทำได้และผู้ใหญ่สามารถที่จะวางเงื่อนไขให้เด็กเกิดพฤติกรรมที่พึงประสงค์ได้ทุกพฤติกรรม

นักพฤติกรรมนิยมเชื่อว่า

         - ภาษาเป็นกระบวนการภายในของมนุษย์

         - การเรียนภาษาเป็นผลมาจากการปรับพฤติกรรมโดยสิ่งแวดล้อม

         - เด็กเกิดมาโดยมีศักยภาพในการเรียนรู้ภาษา

         - เด็กจะสังเกตและเลียนแบบพฤติกรรม เมื่อปฏิสัมพันธ์กับบุคคลรอบตัว

         - เมื่อได้รับแรงเสริมจะทำให้เด็กเลียนแบบตัวแบบมากขึ้น

นักคิดกลุ่มพัฒนาการทางสติปัญญา

   Piaget

         - เด็กเรียนรู้จากการมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม

         - ภาษาเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นระดับพัฒนาการทางสติปัญญาของเด็ก

แนวคิดของกลุ่มที่เชื่อเรื่องความพร้อมทางร่างกาย

   Arnold Gesell

         - เน้นความพร้อมทางด้านร่างกายในการใช้ภาษา

         - ความพร้อม วุฒิภาวะของเด็กแต่ละคนไม่เท่ากัน

         - เด็กบางคนอาจมีความพร้อมทางร่างกายในการใช้ภาษาได้เร็ว

         - เด็กบางคนอาจมีปัญหาอวัยวะบางส่วนที่ใช้ภาษาในการสื่อสารบกพร่อง

แนวคิดของกลุ่มที่เชื่อว่าภาษาติดตัวมาแต่กำเนิด

    Noam Chomsky

           - ภาษาเป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นภายในตัวมนุษย์

           - การเรียนรู้ภาษาขึ้นอยู่กับวุฒิภาวะ

           - มนุษย์เกิดมาโดยมีศักยภาพในการเรียนรู้ภาษา มาตั้งแต่เกิด เรียกว่า LAD (Language Acquisition Derice) 

แนวทางในการจัดประสบการณ์ทางภาษา

            - เป็นสิ่งที่สะท้อนปรัชญาและความเชื่อของครูเกี่ยวกับการเรียนรู้ภาษาของเด็ก

            - นำไปสู่การกำหนดกระบวนการที่ใช้อย่างแตกต่างกัน

Richard and Rodger (1995 ) ได้แบ่งมุมมองต่อภาษาในการจัดประสบการณ์ เป็น 3 กลุ่ม ดังนี้

    1. มุมมองด้านโครงสร้างของภาษา

            - นำองค์ประกอบย่อยของภาษามาใช้ในการสื่อความหมาย

            - เสียง ไวยากรณ์ การประกอบคำเป็นวลี หรือประโยค

    2. มุมมองด้านหน้าที่ของภาษา

            - เชื่อว่าภาษาเป็นเครื่องมือสำหรับสื่อความหมาย

            - การจัดประสบการณ์เน้นการสื่อความหมาย

            - ไม่ได้ละทิ้งแบบแผนหรือไวยากรณ์

    3. มุมมองด้านปฏิสัมพันธ์

            - เชื่อว่าภาษาเป็นเครื่องมือในการสร้างสัมพันธ์ทางสังคม

            - การแลกเปลี่ยนประสบการณ์

           - เด็กมีปฏิสัมพันธ์ผ่านการใช้ภาษา

ในการเรียนครั้งนี้อาจารย์ได้ให้วาดภาพสิ่งที่ชอบของแต่ละคน ซึ่งสิ่งที่กระผมชอบ คือ ผ้าขนหนู

       ตอนเด็กๆ กระผมจะติดผ้าขนหนูมาก เวลาทำกิจกรรมใดต้องมีติดตัวตลอด โดยเฉพาะเวลานอนต้องมีไว้ข้างๆตัวถึงจะนอนหลับ เพราะ เวลากอดผ้าขนหนูจะดูอบอุ่น ถ้าขาดผ้าขนหนูก็จะรู้สึกว่าขาดอะไรไป

บันทึกอนุทินครั้งที่ ๔

วันที่ ๔ กรกฎาคม ๒๕๕๖

การเรียนในวันนี้อาจารย์ให้แต่ละกลุ่มนำเสนอตามหัวข้อที่ตนได้รับ ดังนี้

  กลุ่มที่ ๑ การใช้ภาษาของเด็กปฐมวัย สังเกต ณ สาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม ซึ่งได้ถ่าย วีดีโอ เด็กชั้นอนุบาล ๒ เด็กมีการร้องเพลง ท่องภาษาอังกฤษ และมีการายงาน power point เรื่องความหมาย/ความสำคัญของภาษา
  กลุ่มที่ ๒ นำเสนอ power point แนวคิดนักทฤษฎีทางภาษาของเด็กปฐมวัย เช่น เพียเจต์ ให้แนวคิดว่า การเรียนรู้ของเด็กมีอิทธิพลต่อการเรียนการสอน
  กลุ่มที่ ๓ นำเสนอ power point พัฒนาการทางสติปัญญา เด็กแรกเกิด - ๒ ปี ว่าเด็กมีพัฒนาการอย่างไร ? เช่น อายุ ๓ เดือน เด็กจะส่งเสียงร้องอ้อแอ้ อายุ ๖ เดือน เด็กจะสนใจกับเงา
  กลุ่มที่ ๔ นำเสนอ วีดีโอ พัฒนาการของเด็กอายุ ๒ - ๔ ปี ณ โรงเรียนอนุบาลคหกรรมฯ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ชั้นอนุบาล ๑ มีการถามชื่อ/ถามเกี่ยวกับการเรียนของเด็ก
  กลุ่มที่ ๕ กลุ่มของผมเอง นำเสนอเด็กช่วงอายุ ๔ - ๖ ปี ถามเกี่ยวกับชื่อน้อง การเรียนของน้อง การร้องเพลง โดยมีการฝึกให้น้องกล้าแสดงออกทางภาษาด้วย
  กลุ่มที่ ๖ นำเสนอ power point ทฤษฎีจิตวิทยาการเรียนรู้ พร้อม วีดีโอ น้องเจดี อายุ ๔ ปี อยู่ชั้นอนุบาล ๒ ร้องเพลงกังนัมสไตล์และแสดงท่าทางด้วย
  กลุ่มที่ ๗ รายงานเรื่องการเรียนรู้ของเด็กปฐมวัย พร้อมกับนำเสนอ วีดีโอ ถ่ายเด็กเล่นด้วยกัน การมีปฏิสัมพันธ์ร่วมกับผู้อื่นรวมถึงการช่วยเหลือตนเองของเด็กด้วย
  กลุ่มที่ ๘ นำเสนอ power point องค์ประกอบของภาษา ได้รู้ถึงหลักไวยากรณ์ ความหมายของเสียง เสียงของเด็ก เช่น เสียงเฮะ หมายความว่า ไม่สบายตัวกรือรู้สึกเปียกชื้น เด็กจะหาวิธีพยายามบอกพ่อและแม่
  กลุ่มที่ ๙ มีการนำเสนอ วีดีโอ รายการโทรทัศน์ครู เกี่ยวกับเรื่องการจัดประสบการณ์ทางภาษาของเด็กปฐมวัย การสอนแบบธรรมชาติิ ผู้ใหญ่ควรตระหนักเป็นต้นแบบให้แก่เด็ก
   ซึ่งการเรียนในครั้งนี้ ถือว่าได้ความรู้อย่างมากและเป็นการแลกเปลี่ยนความรู้ของแต่ละกลุ่ม ซึ่งสามารถนำไปปรับใช้ในอนาคตที่ดีได้อย่างแน่นอน

บันทึกอนุทินครั้งที่ ๓

วันที่ ๒๘ มิถุนายน ๒๕๕๖
ไม่มีการเรียนการสอน เนื่องจากมีกิจกรรมรับน้องใหญ่ของมหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม

บันทึกอนุทินครั้งที่ ๒

วันที่ ๒๑ มิถุนายน ๒๕๕๖


  การเรียนในวันนี้เรียนเรื่องความสำคัญของภาษาโดยภาษามีความสำคัญด้านการฟัง การอ่าน การพูดและการเขียน
ซึ่งกระบวนการเรียนรู้ประกอบด้วย ๒ กระบวนการ คือ
 ๑.การดูดซึม
๒.การปรับความเข้าใจเดิมให้เข้าใจกับสิ่ง แวดล้อมใหม่


รวมทั้งยังได้เรียนถึง พัฒนาการของเด็กในการเรียนรู้ด้านภาษา ซึ่งแบ่งได้เป็น


๑.ความพร้อม
๒.ความแตกต่างระหว่างบุคคล
๓.การจำ
๔.การให้แรงเสริม


  การเรียนในวันนี้สามารถนำไปปรับใช้ได้ในอนาคต คือ การที่เรารู้ถึงความแตกต่าง พัฒนาการของเด็กโดยการนำไปสอน ฝึกทักษะในตัวบุคคลและถือเป็นการหาวิธีการในสอนเพื่อพัฒนาทักษะด้านภาษาที่ดีได้อีกด้วย

บันทึกอนุทินครั้งที่ ๑

 วันที่ ๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๖


การเรียนในครั้งนี้ ได้ทำงานเป็นกลุ่มในหัวข้อเรื่องการจัดประสบการณ์ภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย
ซึ่งถือว่า เป็นการแลกเปลี่ยนความคิดกันภายในกลุ่ม อีกทั้งในการเรียนวันนี้ทำให้เรารู้ถึงการใช้ภาษา
รวมถึงแนวทางในการสอนภาษาให้กับเด็กปฐมวัย ซึ่งมีความสำคัญต่ออนาคตของเราอย่างมาก
ซึ่งการสอนภาษาให้กับเด็กนั้น สามารถสอนได้หลายทางด้วยกัน โดยเราจะมีวิธีการสอนที่ต่างกัน
แต่ในการสอนนั้นควรมีความสอดคล้องและสัมพันธ์เกี่ยวกับด้านภาษาของเด็ก